Zoals ik eerder al schreef, gaat Girlontherun een stap verder. Na een jaar op eigen houtje trainen naar de halve marathon (en deze behalen), is nu het doel om in oktober de marathon van Amsterdam te lopen. Alleen deze keer in combinatie met looptraining bij de atletiek vereniging. En zoals beloofd, hier een sfeerverslag van mijn eerste baantraining!
Mijn eerste baantraining…
Toen ik mijn fiets had weggezet zette ik een stap op het terrein. Iets wat onwennig en onzeker stapte ik op een groepje mensen af om te vragen waar ik heen moest. Zij verwezen mij naar de kleedkamers, waar ik een aardige vrouw tegen kwam. Zij leidde mij rond en nam mij, samen met nog wat lopers, de baan op. Terwijl we heel rustig begonnen met joggen keek ik om mij heen. Het voelde als thuis komen. Om kwart over zeven ‘s avonds, zie je overal mensen sporten. Kinderen die sprintjes trekken, jongens die aan het verspringen of kogelstoten zijn en vele andere mensen die ook aan het inlopen waren. De sfeer ademde letterlijk; sportief bezig zijn. Heerlijk!
Vervolgens kwamen we met de groep bij elkaar en volbrachten we een flinke warming-up waarbij echt alle spieren warm werden voordat je ook maar begint met lopen. En dat is nou net iets wat ik zelf beter zou moeten doen in mijn trainingen. Braaf volgde ik alle instructies op en deed gezellig mee. Na de warming up krijg je een soort van schema. Voor deze avond was dat: 800 meter lekker lopen, 200 meter sprinten, 200 meter wandelen. Dit herhaalde we twee keer. Daarna was het 600 meter lekker lopen, 200 meter sprinten en 200 meter wandelen, welke we drie keer herhaalde.
In het begin liep ik met een groepje mee, iets wat onwennig, omdat de baanindeling qua meters totaal onbekend was voor mij. Na een rondje begreep ik er nog niks van. Wat ook een beetje jammer was, was dat ik niet op mijn eigen tempo liep. Ik werd wat ingehouden door de rest. Gelukkig kreeg iemand het door en die verwees mij naar twee mannen die een stuk verderop liepen. ‘Volg hun maar, dat zal je beter bevallen!’ En daar ging ik.
In het begin liep ik als een schaduw achter de mannen terwijl ik meeluisterde naar de kalme gesprekken. Later vormde we een drie eenheid. Waarbij er altijd iemand aan het hazen was en we bij de 200 meter sprint het maximale eruit haalden bij elkaar. Echt onwijs tof!
Aan het einde raakte ik aan de praat met de trainer en besprak ik mijn doelen voor dit jaar. En laat hem nou net met de perfecte oplossing zijn gekomen. Bij mijn volgende training is er iemand aanwezig die altijd schema’s maakt, hij zal voor mij een persoonlijk marathonschema gaan opbouwen. Waarin dus óók mijn baantrainingen in het schema staan. Ennuh, we gaan ook nog naar een tijdsdoel trainen, maar die houd ik nog even stil. Eerst maar eens zien of het wel realistisch is. ;) Hij was in ieder geval enthousiast en ik al helemaal.
Het lijkt erop dat dit een hele goede stap is. Het voelt een beetje als dat je een verzamelaar van olifantjes bent en dan ineens in een ruimte wordt gestopt met nog meer verzamelaars, van hetzelfde olifantje. Of dat je gek bent op motoren en die passie gaat delen met een motorbende. Allemaal mensen op één plek, met dezelfde passie. In dit geval: Hardlopen! En wat je niveau, snelheid of doel ook is, voor iedereen is er plek. Ik kijk nu al uit naar de volgende training en ja… dan durf ik wel gewoon mijn Nike+ aan te zetten om mijn afstand te tracken én zal ik stiekem een foto maken. In dat opzicht ben ik ook best een watje als nieuweling ;)
Liefs, Kirsten
Leuk dat je het zo positief hebt ervaren. Voor mij is het ook elke week weer “thuiskomen” op de baan.
Jaa heerlijk!
Vroeger was ik ook veel op de baan te vinden, nu nog maar 1 keer per week! Ik doe daar mijn intervaltraining en de andere trainingen doe ik op straat. Maar het is inderdaad een beetje thuiskomen daar, niemand gaat je raar bekijken omdat je aan het hardlopen bent.. heerlijk!
Gaaf!! Lijkt me erg leuk baantraining :) En leuk dat je de amsterdam marathon gaat doen, daarvoor ben ik ook aan het trainen!
Leuk om zo te lezen! Ik heb er ook weer een tijdje aan gedacht om me in te schrijven bij de lokale atletiek vereniging, maar nu is het daar nog even te druk voor. Nu kan ik een ren inplannen wanneer ik net even tijd heb haha. Wel heel leuk om jou ervaring te lezen, en ben dan ook erg benieuwd naar het schema wat je opgelegd krijgt! Na de Dam tot Dam is mijn doel een halve marathon, voor jou een eitje, maar toch al een hele uitdaging hihi. Veel succes!
Wat goed zeg!! Ik train zelf ook voor de marathon, na jaartjes waarin ik een halve wel lekker loop…Ik ga in april die van Rotterdam lopen. Succes!! Ik ga je volgen ;-).