En het is BAM!, ik bots keihard tegen een dichte deur. De blauw plek op mijn wang bonkt hevig na. Mijn handen trillen. De tranen diggelen over mijn gezicht. En ik proef het zout. Van binnen scheld ik de deur uit. Hij krijgt allerlei onredelijke benamingen, die hij stiekem niet verdient. Dan draai ik mij om, leun er met mijn rug tegenaan en laat mij zakken op de grond. Wat ging hier in hemelsnaam fout?
Als verstoppen geen zin meer heeft
Want wanneer je knie begint te irriteren wanneer je niet aan het lopen bent, dan weet je dat het foute boel is. Wanneer je een krantje van de deurmat afpakt en bij het omhoogkomen het liefst je knie gaat ondersteunen, dan weet je dat het niet best is. En wanneer na 2 weken je kop in het zand steken de pijn niet wegtrekt na een duurloop, maar zelfs blijft, dan is het tijd om de feiten onder ogen te komen. Want verstoppen heeft geen zin meer, het maakt het alleen maar erger.
Hoe het begon
Het begon ongeveer twee weken terug, als strever had ik weer eens iets nieuws in mijn hoofd: voorvoetlandingen. Dom. Onverstandig. LINKS laten liggen. Echt, niet aan beginnen wanneer je daarnaast een groter doel hebt. (Zoals een snelle 10k binnen 8 weken.) Aan het einde van de training besloot ik iets eerder terug te gaan, die knie die deed raar. Pijn. Een gevoel wat nog onbekend was, maar zeker niet prettig. Op rustig tempo ging ik naar huis. De pijn trok weg, ik was weer happy.
En zo ging het met nog een paar trainingen, op de loopband had ik zelfs helemaal geen last, dus dat was top. Tot ik vorige week zondag buiten voor een duurloop ging, een hele rustige. Na de loop zakte ik door mijn knie van de pijn. Het verkrampte bij elke stap die ik zette. Oh wat deed dat pijn. Nou hadden we er net 16 kilometer dwars door de regen en gure wind op zitten, dus ik schoof het af op de barre weersomstandigheden en het ‘buiten je comfortzone lopen’. En zo stond ik afgelopen week weer op de loopband en ging het best goed. Ik had zelfs weinig last, alleen regelmatig wat stijf. Maar was dat nou een blessure of gewoon spierpijn? Ik gokte, nee hoopte, op het laatste.
Dit is meer dan ‘buiten je comfortzone’ lopen
Voor de zekerheid sloeg ik mijn langere loop van vrijdag over en nam rust in de benen. Tot gisteren, een duurloop van 11km op rustig tempo. De pijn kwam terug. Na ongeveer 1,5 kilometer begon het alweer. En het liet mij niet meer met rust. Bochtjes maken? Liever niet, veel te pijnlijk. Zolang ik maar rechtdoor bleef gaan was het best te verbijten. Zo liep ik tot kilometer 11 door die mij thuis bracht, met de tanden op elkaar begon ik te wandelen. Maar ook bij mij viel nu (eindelijk) het kwartje; dit is niet slechts buiten je comfortzone lopen (of naja, ja ook), maar hier is meer aan de hand. Wonder boven wonder kon ik na de training gewoon nog lopen en zakte ik deze keer niet door mijn knie en heel even was het weg Maar nu kwam het in de avond en zelfs vandaag meerdere malen terug. Bij het opstaan vanuit gehurkte positie of wanneer ik de trap afloop. Het is geen felle steek, maar een nare pijn. Een soort van irritante reminder dat er iets niet goed zit daar.
In alle paniek smste ik een goede vriend (fysio) en legde hem mijn klachten voor. HELP Wat moet ik? Hij dacht aan een ontstoken buitenband van mijn knie door overbelasting, maar om het goed te kunnen bekijken hebben we morgen een afspraak. Toen het volgende advies erachter aan kwam van: lage belasting, geen 40 km de week(!) en rust, klapte de deur even keihard dicht in mijn gezicht. Zelfs de woorden; die snelle 10 ga jij nog halen!!, wilde niet doordringen. Ben je net lekker bezig en dan dit.
Op dit moment besef ik ook hoe verslavend hardlopen eigenlijk is. Want toen ik vanmiddag met vriendin M. in de sportschool stond, voor dit keer enkel het bovenlichaam no legs aloud, was ik een soort starende zombie. Het spookt nog zo ontzettend in mijn hoofd. Ik heb de hoop dat ik nog vroeg genoeg aan de bel heb getrokken en daardoor mag blijven trainen op lagere intensiteit, maar het is ook beangstigend. Een blessure. Ik denk het meeste gehate woord voor iedere hardloper. Helaas waarschijnlijk ook de meest voorkomende :(
Dus nu is het afwachten tot morgen en hopen dat de schade meevalt. Zo zie je maar weer: Hardlopen is leuk, maar met harder trainen, komen (ook bij mij) weer nieuwe dingen voorbij!
Hoe hield/hou jij het hoofd koel tijdens een (opkomende/weggaande) blessure? Alle tips zijn welkom!
Volg Girlontherun ook op Instagram, Facebook & Bloglovin!:)
Foto: Jasmine Janissen
22 Comments
Bjorn
15 december 2014 at 18:31Zoals mijn oude wijze moeder altijd zei: “luisteren naar je lichaam”
Hang in there hoe moeilijk het ook is!
Miranda K.
15 december 2014 at 18:32Enorm vervelend! Ik hoop dat het allemaal mee blijkt te vallen en je snel weer mag lopen! Ik duim in ieder geval voor je! Rustig aan!
Gabriëlla
15 december 2014 at 18:34Ohwneee meis!!! Wat kl*te zeg!!! Echt balen!!! Heel veel sterkte en hopelijk ben je weer snel de ‘oude’ snelle speedy girl.
Dikke knuffel xx
Yoni
15 december 2014 at 18:36Sterkte! Hoop dat het snel beter is!
Miny
15 december 2014 at 18:43Oh nee Kirsten! Ik weet zo goed hoe je je voelt! Na net 8 weken op m’n kont te hebben gezeten mag ik nu eindelijk weer voorzichtig aan los. Heel veel sterkte met je herstel en luister alsjeblieft goed naar het advies van je fysio.
Natas
15 december 2014 at 18:48Balen!! Bij mij zijn de klachten aan mijn knie precies hetzelfde begonnen, ik ben nu 8 maanden verder en met fysiotherapie schoot ik niets op. Het schijnt nu aan m’n onderrug en m’n voetafwikkeling te liggen. Ik krijg op maat gemaakte zooltjes en dat zou alles moeten verhelpen. Ik zou zeker even naar de stand van je voeten laten kijken! Sterkte ermee!!
Eveline
15 december 2014 at 18:50Sterkte!
Lianne
15 december 2014 at 19:03Vervelend dat je geblesseerd ben. Sterkte en zal duimen dat het meevalt. En wat Bjorn zegt luisteren naar lichaam! Ook ik ben hier schuldig aan.
Ik ben begonnen in 2009 met hardlopen. Dit ging goed tot 2011 een ik ongelukje kreeg op het strand van Turkije. Een zwaar gekneusde teen, wat later een geïrriteerde peesplaat onder mijn voet. Zo ging ik van de ene naar naar de andere blessure (hamstring, verschoven botje in mijn voet, last van mijn heup). Dit alles omdat we tijdens het hardlopen alleen maar zijn gefocust op sneller en wat ander doen. Terwijl het eigenlijk al geweldig is dat we ‘uber hout’ aan het sporten zijn en lekker aan het bewegen. En ja dan gaat het misschien niet zo snel maar we zijn wel lekker bezig. Ook ik ren op dit moment buiten mijn comfortzone omdat ik zoekende ben naar mijn eigen pace/zone en deze nog niet gevonden heb. Mijn ‘runnershigh’ is ver te zoeken, al moet ik zeggen als ik niet ren het dan wel mis. Maar ben wel zo verstandig om rustdagen in te bouwen, oefeningen doen voor een sterke core en luisteren naar de fysio natuurlijk.
Nina
15 december 2014 at 19:06Oooh wat super balen, maar goed dat je naar je lichaam luistert en hopelijk valt het bij de fysio mee. Sterkte!!
Menno
15 december 2014 at 19:17Vorig voorjaar ( spierscheuring, na val van trap ) en afgelopen zomer ( achillespees ) twee maanden (bijna) niet kunnen hardlopen. Focus tijdelijk op andere sport gezet. Misschien kan jij dat ook doen. Zet die ene wedstrijd uit je hoofd, er komen nog zoveel andere waar je aan mee kunt doen. Iedere maand zijn er voor jou nieuwe kansen om een snelle tijd neer te zetten. Je goede conditie van dit moment, ben je niet zomaar kwijt. Positief blijven, die records komen er wel in 2015!
Sanne
15 december 2014 at 19:34Ahhh, dat is echt niet leuk… Ik hoop dat het meevalt voor je!!
Ik heb zelf een blessure gehad aan mijn enkel (gescheurde enkelband en littekenweefsel wat aan elkaar plakte etc.). Fysio en me goed houden aan de afspraken die ik met de fysio had gemaakt hielpen mij er bovenop :)! Ik doe nu nog steeds de oefeningen die ik toen heb geleerd, om te voorkomen dat ik er weer last van krijg.. En dat helpt (ik klopt dit wel even af…)! Ik heb nagenoeg nooit last van mijn enkel met hardlopen, en dat is zooo fijn :)!
Ik duim voor je dat je idd op tijd aan de bel getrokken hebt en dat je er snel weer vanaf bent! En anders helpt fysiotherapie jou vast net zo goed als het mij geholpen heeft!! Sterkte ermee!
Thalassa
15 december 2014 at 19:48Ah ik weet hoe vervelend een blessure is, net als je lekker op weg bent. :( Hoop dat even rust je zal helpen!
yvonne
15 december 2014 at 21:00Blessures zijn zo irritant! Maar de hardloopverslaving misschien nog erger. Geef niet toe aan de drang om te gaan hardlopen. Als je het NU rust geeft ren je zo weer. Blijf je het echter negeren of steeds proberen dan duurt je herstel zo veel langer. Ik had ook een lichte blessure maar omdat ik niet naar mijn lichaam luisterde werd het steeds erger. Resultaat: ernstige peesontsteking en twee maanden niks kunnen doen. Gelukkig nadat ik rust nam is de blessure weer helemaal overgegaan. Had ik maar eerder rust genomen…. Groetjes Yvonne
Marloes
15 december 2014 at 22:07Bleeeeh, zo bagger!!!! Gewoon rustig blijven, doelen bijstellen (het k*t gedeelte) en vechten om die knie er weer bij te krijgen. Fietsen, zwemmen en oefeningen in de sportschool hebben mij er doorheen getrokken, want dan kon ik tenminste ergens op focussen. Enne….het komt hoe dan ook goed, maar leuk is anders. :(
bob
15 december 2014 at 22:47Balen he! Het begon bij mij met een soort zakjegevoel (sorry kom niet op een andere benaming) op de linkerknie. Tijdens het lopen geen last, maar de pijn daarna werd steeds heviger, todat ik na het hardlopen geen stap meer kon zetten. De knieschijfpezen beide overbelast. Sinds september niet meer serieus hardgelopen en ik wil zo graag!! Hoop op de 10 k in rotterdam! Nou sterkte!!!!
Sjoukje
15 december 2014 at 23:29Wat balen joh…. Heel veel beterschap en die snelle 10km ga jij zeker nog doen hoor… jij kunt dat!
Jolien
16 december 2014 at 08:39Wat ontzettend vervelend voor je! Helaas heel herkenbaar want ik heb er sinds 2 weken ook last van (met een hm over 3 weken.. worst timing ever). Vooral dat trap aflopen klinkt erg bekend. Ik hoop dat het snel weer beter gaat met je en weer kunt knallen!! :) xx
Anna
16 december 2014 at 10:34Oh nee hee.. Het leest zo herkenbaar, door de pijn heen lopen, ‘gaat wel over’, allemaal excuusjes verzinnen om maar wel te blijven rennen.. Misschien een heel schrale troost dat het nu binnen zo kerstig gezellig is, en je hopelijk 2015 weer fit en gezond kan starten. Sterkte!
chantal
16 december 2014 at 11:28wat een vreselijk nieuws voor je! rust is het laatste wat je wil maar wel het beste, heel veel sterkte. één geluk misschien het is straks kerst en heel veel afleiding.
Jasmine
16 december 2014 at 13:13Nee dat meen je niet, wat is dat balen zeg! Hoop dat het snel weer wat beter gaat!
Maaikems3
17 december 2014 at 13:08Echt vervelend! En hardlopen is inderdaad verslavend…
ilse
22 maart 2015 at 02:33Nu ik zelf met een knieblessure zit kan ik me je gevoel van toen echt heeelemaal indenken.. ik denk nu zelfs… het gaat toch nog wel goed komen? Maar na deze verhalen krijg ik er vertrouwen in want ik weet dat je inmiddels weer lekker rondhobbelt! Ik ga mijn focus op krachttraining leggen en hoop over een maand of twee weer rustig aan op te bouwen en in oktober de marathon te lopen voor het goede doel!!!