Verslag: Nike We own the night run 10 km. Amsterdam 2013

Zondagavond vond de 1ste editie van de Nike We Own The Night run plaats in Amsterdam. Een run voor alleen vrouwen en 10 kilometer lang. Het was echt onwijs goed geregeld door Nike.  We verzamelden rond 20:00  uur op de Westergas. Er was voldoende gelegenheid om naar de WC te gaan (met stromend water, wc papier én schoon!) en je kon nog even rond snuffelen tussen de nieuwe Nike collectie of een terrasje pakken bij de Westergas. Om 20:30 stond het ongeveer wel vol bij de start. Dees en ik stonden bijna helemaal voor aan, wachtend op een warming up. Helaas kwam die niet, dat is ook het enige puntje van kritiek op de organisatie. Jan Kooijman verscheen boven de start als gastheer en toen om iets over half 9 Eva Simons vooraan bij ons aan de start kwam staan,  kon de run wat ons betreft beginnen.

 

 

 

 

 

 

 

Met 2800 meiden in neon oranje shirtjes gingen we spetterend van start. Dees en ik gingen beide voor onze eigen race, om zo allebei een nieuwe PR te lopen.

Maar wat hebben jullie mij doen verbazen zeg! Want jullie gingen snel! Ik had de stille hoop om bij de kopgroep te lopen, maar dat zat er niet in. Binnen no time werd ik aan alle kanten ingehaald, tot dat ik bij mijn eigen tempo liep (11,77 km/u). Eventjes liep ik op mijn top een kilometer op gem. tempo van 13,33 km/u. Maar toen nam ik gauw gas terug, bang voor blessures.Tijdens de race werden we regelmatig verrast door muziek, lichtshows in tunnels en onwijs enthousiast publiek langs de zijlijn!

Maar wat écht spetterend was… dat was de finish. Je liep zo de westergas binnen, een soort verhoging op, met gedimd licht. In een circkel aan de buitenkant liep je dan richting het podium. Daar werd je afgeremd en mocht je vervolgens je presentie in ontvangst nemen, overhandigt door een ontzettend lekkerding. Zonder shirt. Alleen Joggingbroek. Met sixpack. Je snapt het al; eerst staat je gezicht op ‘ik ben helemaal kapot, i need water’ en vervolgens verscheen er een grote glimlach à la ‘met jou wil ik wel een beschuitje eten’. Oeh. I know, slechte kwaliteit, maar ik ben al lang blij dat ik ze met je kan delen:

Door de mannen was ik mijn tijd alweer vergeten. Het liefste bleef ik nog even op het podium staan (alhoewel ik mijzelf niet zo sexy voelde), maar we werden vriendelijk verzocht door te lopen.

Nog geen 10 minuten later kwam Dees ook binnen met een nieuwe PR van 1:01:22! Super netjes gelopen! Nadat we wat hadden gedronken en onze spullen hadden opgehaald werd het al tijd voor het concert van Eva Simons. Wat een topper! Eerst even 10 km. lopen (ik geloof precies in een uur) en vervolgens gewoon een vet optreden geven. Wat een stem en wat een performance! Thanks! You really owned the night!

 

Gisteren kwamen de tijden online van de wedstrijd en ik heb een PR neergezet van 51:15 min. Trots dus!:)

Voor nu lig ik met antibiotica op bed. Ik was al twee weken aan het hoesten, maar de inspanning van de run en drukte verergerde het. Vandaag schreef mijn dokter gelukkig antibiotica voor tegen de infectie aan mijn luchtwegen, zodat ik volgende week zondag gewoon lekker de halve marathon uit kan lopen!

 

Girlontherun

4 Comments

  1. Klinkt als een geweldig leuke dag! Ik heb je blog toevallig vandaag ontdekt en ken Desiree toevallig ook!
    Veel succes volgende week! Ik zou hem ook lopen maar ik ben op familieweekend.

    • Wat grappig! Wereldje is klein hè haha. Wat jammer dat je er niet bij kon zijn, wie weet komt hij volgend jaar weer! Familie gaat natuurlijk voor :)

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Verplichte velden zijn gemarkeerd met *

*