Zandvoort Circuit Run 2013

Zondagochtend 24 maart 2013. Het nieuws luidt; ‘Een Siberische kou trekt over Nederland’, ‘De koudste 24 maart sinds 60 jaar in Nederland’ en ‘Temperatuur lag vorig jaar ruim 10 graden hoger’. Één stap buiten de deur en het nieuws wordt bevestigd. Met moeite de deur rustig in het slot krijgen, zonder dat je vingers er tussen zitten. Het lopen tegen de wind in, maar eigenlijk bijna niet vooruit komen. Om na 5 minuten alweer binnen te staan met de hond, omdat je vingers iets té rood aanlopen.

Zo begon mijn zondag ochtend. De dag van de Zandvoort Circuit Run 2013, de 6de editie! Maar zelfs mijn rood aangelopen vingers weerhielden mij niet om vervolgens snel al mijn spullen te verhuizen naar de auto. De verwarming lekker warm aan en een muziekje op. Zelfs mijn zonnebril zat op mijn neus, want ja, het zonnetje scheen! Vervolgens plankgas naar Desirée, want wij zouden vandaag de 5km. run gaan volbrengen, weer of geen weer. (En het liefste nog met een PR!)

De heenweg. Tja de heenweg. Hoe moet ik het beschrijven? Zegt ‘Twee vrouwen achter het stuur’ je al genoeg? Ik haat vooroordelen, maar ik moet eerlijk toegeven dat wij ze toch behoorlijk bevestigd hebben vandaag. Met de tomtom aan, wisten wij dat we de eerste afslag moesten hebben na de Koentunnel. Tja, de eerste afslag ging het industrieterrein op. Maar toch maar invoegen, om vervolgens op de invoegstrook erachter te komen dat we er één later moesten hebben. Hup, op de rem en weer terug invoegen. Tja een vrouw achter het stuur met skills dan. Dat vind ik al een stuk beter klinken, want we flikte het wel weer even! (Nee, hiermee moedig ik dit gedrag niet aan, het is levensgevaarlijk en kan alleen in rustige situaties! Ik ben heel verantwoordelijk hoor :)

Na nog 2 keer de verkeerde kant op te zijn gereden (leuk industrieterrein hebben ze in Zwanenburg(?) zeg!), wat trouwens gebeurde door het geklets van ons en niet omdat wij geen tomtom kunnen kijken of kaart lezen! ‘Huh, we moesten toch daarnet ergens links?’ Inmiddels had de TomTom dan al netjes een nieuwe route bepaald, dus konden we weer rustig verder kletsen! Ideaal.

Bewijs :)

Genoeg over de heenweg, we kwam wonder boven wonder, toch nog 2 uur te vroeg aan in Zandvoort. Om exact 09:42 bevonden wij ons in een geparkeerde warme auto mét betaald parkeerkaartje. Na een kleine poging om gezellig een ‘wandeling’ te maken richting het centrum, om vervolgens na 5 minuten weer terug te waaien naar de auto, besloten we daar maar te blijven. Dan maar een half uur vol kletsen.

Dat half uur werd 3 kwartier, waardoor we vervolgens in alle haast onze spullen bij elkaar moesten zoeken en naar het circuit lopen.

En tja, natuurlijk, he… We hadden het er toch al zin in. Kirsten, ik, die er al 1x eerder is geweest, wees onszelf de vekeerde kant op. Naja ook wel weer leuk, zo zie je nog eens het Landal Greenpark in Zandvoort. Daar ook maar even een rondje gewandeld.

Toen moesten we nog tempo maken ook, het was inmiddels 10 over en we moesten allebei nog naar de WC én onze spullen inleveren. Oepsss…. Dus in een hoger tempo een toiletbezoek gepleegd en vervolgens als een speer naar de kledinginame. En daar komt het, mijn eerste én laatste punt van kritiek. Wat een tutjes. Heel ontzettend lief en dankbaar ben ik ze, dat ze er zijn. Maar, over inmiddels 9 minuten begon de LADIES run. En wie werd er voorgelaten, ja de hele zooi mannen! Echt waar, zodra er vrouwen kwamen met hun tas, leken de tutjes wel allergisch te zijn en snel te verdwijnen. Vervolgens raakte de tutjes nog in een ruzie onderling. ‘NEE! We doen het ZO! NU!’ Het ene tutje tegen het andere tutje. Tja..

Hoe bedoel je het waait?

Toen was het rennen naar de startvakken, nog precies 3 minuten werd ons verteld. :) Fashionable late? Toen kwam ik Linda tegen! Een volger van Girlontherun, ontzettend leuk je even gezien te hebben! Nouja en toen stonden we daar. Geen tijd voor een warming up (alhoewel de extra wandeling door het vakantiepark ook wel als warming up gold) klonk na enkele seconden het startschot al. PAF! En daar gingen we.

We begonnen samen sterk, Desirée en ik. Allebei met muziek in en lachen. Af en toe een elleboog naar rechts of links als mensen aan de kant moesten. (Grapje! Zou ik nooit doen.)  Na een kilometer besloot ik te gaan versnellen en liet ik mijn lieve buddy achter. Maar we hadden al afgesproken na de finish rechts, zodat we elkaar niet kwijt konden raken. En toen ging ik rennen. En rennen. En rennen. Wind tegen, wind weg, Kirsten struikelt bijna, hervat haar run en weer rennen. Met mijn mond wijd open, mijn haar voor mijn ogen en muziek in mijn oren ben ik de finish uiteindelijk gepasseerd. Poeh, dat was me best een pittige run.

De kou was weg, het was best lekker eigenlijk. Veel zuurstof in de lucht en als je wind mee had hoefde je enkel je voeten op te tillen. Als je wint tegen had, tja dan was het vechten. Links een hoek, rechts een hoek, adem happen, stap, stap, voorvoet landing, adem happen, links een hoek, rechts een hoek enz. Maar ik liep lekker. Vooral met het idee dat het maar 5 km. was. Ja, inderdaad maar, dat klinkt verwaand, maar de vorige keer dat ik er liep deed ik de 12km. Dus dan is dat hele stuk strand & stad ‘afsnijden’ onwijs prettig. :)

Na de mijn finish wachtte ik mijn buddy op. Die al gauw over de finish kwam  gerend. Dé bikkel! Dat doet ze wel even in 30 minuten met maar weinig training en een blessure aan haar rug!! Trots op jou!

Vervolgens vielen we elkaar in de armen alsof we de marathon hadden gelopen. Dat hoort er gewoon bij. Het voelde ook wel een beetje als een marathon, of een halve dan. Het was toch best een prestatie met dit weer!

haar vast

haar los

Na nog wat gezellig foto’s te hebben geshoot op het terrein en onze tas te hebben opgehaald, maakte we gauw aanstalten naar huis. Want toen werd het weer koud. Na al die inspanning was een warme auto dan ook meer dan welkom.

Op mijn Endomondo had ik een tijd van 26:55 minuten neergezet. Geen PR dus… maar dat was niet exact op de 5km. parcours, dat was met nog wat uitgehijg na mijn finish en vervolgens een rustige poging om hem op stop te zetten. Dus ik zat nog stiekem in spanning en een beetje in hoop dat ik tóch op een magische wijze, met dit weer, een PR had behaald.

En tja, toen was het 17:30 en zag ik mijn uitslag op Zandvoort Circuit Run site staan. 5 km. in 26:32 min!!!!!!! JAAAAAAA. Ik ben onwijs blij, want dat betekend dat ik mijn PR met 7 secondes heb verbeterd. Ik ja, met die tegenwind en barre omstandigheden. Woehoee! Heeft mijn gehijg toch nog wat opgeleverd.

Hoe waren jullie runs vandaag?  

Follow my blog with Bloglovin

Girlontherun

19 Comments

  1. Allereerst proficiat met je PR! Topper! ;-) Het is je gegund. En op zo’n dag met zulke weersomstandigheden geeft het natuurlijk net dat beetje extra!

    Leuk verslag en leuke foto’s van jullie! Wie weet volgend jaar… ben ik er ook bij!

    • Dankjewel! Ben er zeker blij mee.

      Ik vind het evenement zeker aan te raden! Alleen is het te hopen da het weer dan toch iets beter is ;)

  2. Wauw wat een record! Gefeliciteerd!! Leuk dat ik je nog even snel zag (wij waren ook te laat)! Maar het was wel erg leuk! En de wind viel op sommige plekken wel mee :-)

    • Het was zeker leuk! En je hebt het toch nog in je goede tijd gelopen, jij ook gefeliciteerd meid!

  3. Wauw wat ben ik trots op jou!!! Gewoon met de harde wind en onwijze kou een PR neergezet! Dat krijgt alleen Kirsten Lofers Adema voor elkaar ;) Een super lieve topper!!

    Ik heb besloten om mijn prestatie te zien als een nieuwe PR. Tenslotte heb ik na mijn ongeluk nooit meer zo snel gelopen. Dus ik ben toch ook wel best tevreden. Nu ben ik nog meer gemotiveerd om sneller te gaan en meer te trainen! Extra training voor mijn rug en meer hardlopen buiten en die 10k in Hoorn gaat een topper worden.

    Morgen trakteer ik ons op een heerlijk dagje Zwaluwhoeve. Dat hebben weer meer dan verdiend na vandaag!! Ik heb er zin in!!

    • Jaaa ik kan niet wachten. Over driekwartier moet ik op de fiets naar het station en gaan wij heerlijk relaxen bij de Zwaluwhoeve. Ik ga maar even opschieten. En ik ben ook echt ontzettend trots op jou, dat PR ga je zeker weten nog verbreken!

  4. Knap gedaan van jullie allebei! Gefeliciteerd! Kirsten met d’r PR en Desiree ondanks weinig voorbereiding en blessure! Ik doe het jullie niet na…

    En als ik dan ook nog lees dat jullie tot aan het startschot er nog zo’n potje van hebben gemaakt! Vrouwen….;-)

    Ik ben nu wel benieuwd wie er sneller is: Janie of Kirsten. Denk dat jullie niet veel van elkaar schelen.

    Wees overigens blij dat er tegenwoordig TomTom is, zeker in die regio! Ik weet het nog goed: De tijden dat je met de kaart en stratenboek op de schoot moest navigeren. Ik heb jaren niet anders gedaan! Het is ook veel beter voor je gevoel aangezien je dan een beter idee hebt waar je je ergens in het land bevindt. Tot zover opa.

    De 2e foto is overigens best wel komisch: De kleine oogjes van Desiree en het moet-dat-echt-NU?-gezicht van Kirsten Allebei nog niet helemaal wakker, dames? En natuurlijk wel op de weg blijven letten he!

    • Haha, ja ik dacht, laat ik de lezers ook maar even de komische foto’s gunnen. ;-) Ik zou het niet weten wie sneller is eigenlijk, dit was wel echt wedstrijd tempo, zo hard loop ik niet in mijn trainingen. Weet niet hoe dat met Janie zit?

      We waren wakker, maar het was een beetje lastig foto’s maken. Want precies op dat moment begon het verkeer af te remmen voor me, dus moest ik daar even op inspelen, waardoor het een beetje schuine oogjes werk werd haha.

      • Ik zal Janie ‘ns vragen om haar licht over mijn vraag te laten schijnen. Die weet beter hoe hard ze precies loopt dan ik!

        Ik had het dus wel redelijk goed gezien, dat met op de weg letten?

        Hoe was de Zwaluwhoeve? Volgens mij waren jullie in ieder geval laat thuis!

        • Eerlijk gezegd moest ik even jullie gesprekje op me in laten werken… Was vanochtend erg verdrietig. De blije Kirsten met haar PR wakkerde bij mij een hoop oude gevoelens op… Ik gun het je echt hoor meid! ;-) Ik voel me erg verdrietig dat ik niet lekker kan lopen. Ik heb elke dag pijn aan mijn kuiten en het is nu stap voor stap verder zoeken naar het probleem.

          Kirsten en ik zullen aan elkaar gewaagd zijn op de 5km. Ik heb in een training een keer 25 min. aangetikt op de 5km. Maar dan moet ik wel weer 100% in vorm zijn. Want zoals het nu gaat zal er weinig goed gelopen worden.

          Kirsten, om je vraag te beantwoorden over wedstrijdtempo: in trainingen zal ik moeten gaan aanleren om rustiger te lopen. Ik ren altijd veel te snel. Samen met mijn trainer en ook vanochtend afgesproken met mijn sportfysio heb ik de afspraak om in mijn trainingen rust te gaan leren behouden. Pieken mag tijdens wedstrijden of af en toe in een training. Ik vraag teveel van mijn lichaam met de constante piekbelasting en zo loop ik van de ene blessure in de andere als ik deze manier van trainen blijf volhouden. Gelukkig heb ik een toptrainer die in mijn schema’s bepaald hoe ik de rust in mijn trainingen kan krijgen. Ik ben blij dat hij op mijn pad is gekomen.

          • Wat een geluk heb je me die trainer dan! Wees zuinig op je lichaam en geef inderdaad niet altijd alles, hoop dat je er ooit weer helemaal bovenop komt!

  5. ik bin uit Marokko gekomen voor het wedstrijd maar ja ik was met eerste groep maar na 4km ik kon niet veder met blessure pijn, misschien volgend jaar, en ik ga deze zondag lopen in parellop in Brunssum,
    veel succes met jou training en wedstrijden.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Verplichte velden zijn gemarkeerd met *

*